Wat heb jij tot nu toe ervaren van de corona-uitbraak in Nederland? Ik hoor uiteenlopende ervaringen. Van mensen die rouwen om meerdere familieleden die in korte tijd zijn overleden door corona, tot mensen die zich prettiger voelen dan ooit nu het sociale leven praktisch stil ligt. Ik vind het heel bijzonder hoe groot de verschillen zijn.
De emoties die de coronamaatregelen oproepen zijn net zo uiteenlopend. Ik zelf merkte dat ik me lamgeslagen voelde, machteloos, boos en verdrietig. Door een ongeluk van een familielid ben ik plotseling mantelzorger op afstand geworden. En daarbij merk ik hoe lastig het is om vrijwel machteloos aan de zijlijn te moeten staan. Inmiddels mag ik op bezoek, maar het devies is nog steeds om zo veel mogelijk thuis te blijven. Wat heeft prioriteit? Nabij zijn bij iemand die heel veel steun nodig heeft of zorgen dat niemand corona krijgt. In mijn geval slaat de balans uit naar nabij zijn. Andere mensen maken andere keuzes.
Ouderen en zieken hebben het extra moeilijk in coronatijd. Menselijk contact is een belangrijke pijler voor het welbevinden van iemand. Nu dat contact, zeker het lijfelijke contact, voor een groot deel is weggevallen kwijnen sommige mensen weg van eenzaamheid. In mijn optiek is dat onmenselijk. Persoonlijk zou ik liever riskeren dat iemand corona krijgt dan mensen lang alleen te laten zijn, hoewel het een keuze is uit twee kwaden.
Ook het sterven zonder afscheid kunnen nemen van je geliefden vind ik afschuwelijk. Dat heeft voor nabestaanden een enorme impact op hun rouwproces. Machteloosheid is een rotgevoel. Het is de kunst om daar niet in te blijven hangen. Hoe? Praat over wat je is overkomen en wat het met je doet, ga dingen doen waar je blij van wordt, zoek steun in je omgeving of bij professionals.
Voor steun bij coronaleed ben je van harte welkom bij Levenseindecoach Karen. Als ik niet naar je toe kan komen, dan spreken we af via een videoverbinding of telefonisch. Bel nu voor een kennismakingsgesprek: 06-44344396.